Αναλυτική Περιγραφή Διαδρομής 10 Km

 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ 10 km

Το μήκος της διαδρομής είναι 10,2 χλμ.

Στην κεφαλή του αγώνα θα προηγείται εθελοντής ποδηλάτης της ομάδας TankTrail ενώ ουραγός θα είναι όχημα της εθελοντικής ομάδας FetesClub 4x4. Επίσης καθ’ όλο το μήκος της διαδρομής και με έμφαση στα «δύσκολα σημεία» θα υπάρχουν εθελοντές για καθοδήγηση και υποστήριξη των αθλητών. Ο αγώνας υποστηρίζεται από ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και στα τρία χωριά και στο τερματισμό υπάρχει πλήρης υγειονομικός σταθμός του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.

Αφετηρία είναι η Γέφυρα της Σκοτεινής, σημείο συμβολικό, αφού εκεί είναι ο τόπος της εκτέλεσης ενός Γερμανού αξιωματικού των SS, γεγονός που αποτέλεσε την αφορμή για το Ολοκαύτωμα των Ταξιαρχών.

Η δρομείς αρχικά θα κινηθούν ΒΑ προς Κύμη επί της εθνικής οδού Κύμης – Λεπούρων σε μία ελαφριά ανηφόρα και σε 1,2χλμ θα στρίψουν αριστερά ακολουθώντας το δρόμο προς Πύργο. Η ίδια κλήση και η άσφαλτος συνεχίζει για 1,3 χλμ ακόμα, μέχρι το κέντρο του χωριού Πύργος όπου στο Κοινοτικό Γραφείο η διαδρομή στρίβει αριστερά και γίνεται κατηφορική μπαίνοντας μέσα στα γραφικά, κυρίως τσιμεντένια, σοκάκια του χωριού.

Ο Πύργος είναι ένα γραφικό χωριό 200 περίπου κατοίκων χτισμένο σε υψόμετρο 200 περίπου μέτρων. Χωριό που η νεότερη ιστορία του είναι συνδεδεμένη με τη λειτουργεία των ορυχείων του Έντζ και ένα από τα χωριά που θρήνησε τρία θύματα την 24 Μαΐου του 1944.

Οι κάτοικοι θα υποδεχθούν τους δρομείς με ενθουσιασμό και θα τους εμψυχώσουν καθώς 1,5 χιλιόμετρο μετά ξεκινάει το δυσκολότερο αλλά ίσως και το πιο όμορφο κομμάτι της διαδρομής. Εδώ είναι και ο πρώτος σταθμός νερού. Ακριβώς στο 3^ο χλμ η διαδρομή στρίβει δεξιά επί του δρόμου του παλιού ορυχείου της ΚΙΣΕΛΙΚ και για 800 μέτρα είναι χωμάτινη.

Στη συνέχεια ακολουθεί κατάβαση 200 μέτρων που περιλαμβάνει και σκαλιά μέσα στο μονοπάτι του Μύλου του Σαντά.

Μια μαγευτική τοποθεσία που περιλαμβάνει καταρράκτες, δύο πέτρινα γεφύρια καλυμμένα με πυκνή βλάστηση και φυσικά τον γκρεμισμένο πια παλιό νερόμυλο που λειτουργούσε εως το 1965.

Από εδώ, περίπου στο 4^ο χλμ, και για ένα ακόμα χιλιόμετρο η διαδρομή περιλαμβάνει μερικά μέτρα πέτρινου και στη συνέχεια χωμάτινου μονοπατιού. Γίνεται αρκετά ανηφορική και λίγο ολισθηρή αν έχει προηγηθεί βροχή. Στο μονοπάτι του Μύλου υπάρχει υγειονομικός σταθμός που στελεχώνεται από εκπαιδευμένους διασώστες καθώς και πλήθος εθελοντών οι οποίοι καθοδηγούν και υποστηρίζουν τους αθλητές.

Συναντώντας τα πρώτα σπίτια των Ανδρονιάνων η διαδρομή γίνεται ξανά ασφάλτινη και η ανηφόρα ηπιότερη. Στο κέντρο του χωριού, ακριβώς στο 5^ο χλμ, οι δρομείς θα συναντήσουν τη θερμή υποδοχή των κατοίκων του με χειροκροτήματα και μουσικές. Βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο της διαδρομής τους, στα 252μ. Εδώ υπάρχει σταθμός νερού και υγειονομικός σταθμός.

Οι Ανδρονιάνοι είναι ένα χωρίο περίπου 340 κατοίκων, με πολλά μεγάλα πετρόχτιστα σπίτια. Είναι η πατρίδα του μεγάλου λαϊκού βιολιστή Γιώργου Κόρρου και του ζωγράφου Γιώργου Βαρλάμου. Οι Ανδρονιάνοι είχαν και αυτοί ένα θύμα την ημέρα του Κακολυριάνικου Ολοκαυτώματος.

Βγαίνοντας από το χωριό, στο 5,4 χλμ της διαδρομής, οι δρομείς θα ακολουθήσουν το χωμάτινο μονοπάτι που ξεκινά από την «Πλατεία Γιαννούλη» και συνεχίζει με τον παλιό αγροτικό δρόμο προς τους Ταξιάρχες.

Σε μια μαγευτική, χωμάτινη διαδρομή μέσα στα πεύκα χωρίς σημαντικές ανηφόρες και κατηφόρες οι δρομείς θα απολαύσουν στα αριστερά τους τη θέα μέχρι το Αιγαίο από τους «Πρόποδες των Κοτυλαίων».

Κατά μήκος της χωμάτινης αυτής διαδρομής οι δρομείς δεν θα μείνουν πουθενά μόνοι τους αφού θα υπάρχουν εθελοντές που θα τους υποστηρίζουν και θα τους καθοδηγούν.

Στα 8,2 χλμ όπου η διαδρομή συναντά τη διαδρομή των 5 χιλιομέτρων υπάρχει σταθμός νερού και γίνεται ασφάλτινη μέχρι των τερματισμό. 500 περίπου μέτρα μετά οι δρομείς φτάνουν στο κέντρο του Μαρτυρικού χωριού των Ταξιαρχών με σταθμό νερού και υγειονομικό σταθμό.

Εδώ οι δρομείς θα πρέπει να γνωρίζουν πως πίσω από τη ενθουσιώδη υποδοχή και το ζεστό χειροκρότημα των κατοίκων υπάρχει η έντονη συγκινησιακή φόρτιση, καθώς ο αγώνας αυτός μας υπενθυμίζει την τραγωδία της 24^ης Μαΐου 1944, όπου ολόκληρο το χωριό λεηλατήθηκε και κάηκε πάνω από το μισό των σπιτιών του. Οπού το ναζιστικό έγκλημα και ο θρήνος των χαροκαμένων γιαγιάδων μας, άγγιξε τα όρια της παράνοιας!

Οι Ταξιάρχες ή αλλιώς Κακολύρι όπως οι ντόπιοι θέλουν να αποκαλούν το χωριό τους, έχουν πληθυσμό 250 κατοίκων και είναι κτισμένοι σε υψόμετρο 160 μέτρων περίπου. Κάποτε ήταν το χωριό των «κοφινάδων» καθώς εδώ άνθησε η τέχνη της καλαθοπλεχτικής. Το Κακολύρι ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση κατά την περίοδο 1942-1944 με πλήθος Κακολύριανων να συμμετέχουν ενεργά στον ΕΛΑΣ ή να υποστηρίζουν έμμεσα μέσω των οργανώσεων του ΕΑΜ.

Από το κέντρο του χωριού και για 1,5 χλμ η διαδρομή χωρίς σημαντικές ανηφόρες και κατηφόρες ακολουθεί τη μαρτυρική πορεία των συλληφθέντων Κακολύριανων προς τον τόπο εκτέλεσης τους όπου και ο τερματισμός και των δύο διαδρομών.

Στον τερματισμό, στους δρομείς θα παρέχονται: νερό, σάντουιτς, μπάρα δημητριακών, χυμός και μπανάνα.

Οι δρομείς και οι παρευρισκόμενοι μπορούν παράλληλα με την τελετή απονομών να επισκεφτούν το μοναδικό Μαυσωλείο που φιλοξενεί τα κρανία και τα οστά των περισσότερων μαρτύρων. Επίσης μπορεί να διαβάσει για την ιστορία του Ολοκαυτώματος και στη συνέχεια να απολαύσει μουσικά και χορευτικά δρώμενα που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ταξιαρχών με αφορμή την ιστορική επέτειο.

Τις διαδρομές μπορείτε να δείτε και στο Google Maps (εδώ) ή να τις κατεβάσετε σε gpx εδώ