ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ 13,5 km
Η διαδρομή είναι κυκλική
συνολικού μήκους 13,5 χλμ με υψομετρική διαφορά 192 μ. και συνολική ανάβαση /
κατάβαση 334 μ. Περιλαμβάνει περίπου 5,3 χλμ επίπεδων τμημάτων, 4 χλμ
ανηφορικών τμημάτων και 4,2 χλμ κατηφορικών τμημάτων. Τα 8,3 χλμ κινούνται σε
άσφαλτο, χλμ και τα σε 4,7 βατούς χωμάτινους δρόμους. Η διαδρομή περιλαμβάνει
και 500 περίπου μέτρα τσιμεντόδρομων κυρίως μέσα στα σοκάκια του χωριού Πύργος.
Στην κεφαλή του αγώνα θα
προηγείται εθελοντής ποδηλάτης της ομάδας TankTrail ενώ ουραγός θα είναι όχημα της
εθελοντικής ομάδας FetesClub
4x4. Επίσης καθ’ όλο το
μήκος της διαδρομής και με έμφαση στα «δύσκολα σημεία» θα υπάρχουν εθελοντές
για καθοδήγηση και υποστήριξη των αθλητών. Ο αγώνας υποστηρίζεται από ιατρικό
και νοσηλευτικό προσωπικό και στον τερματισμό υπάρχει πλήρης υγειονομικός
σταθμός του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.
Αφετηρία και τερματισμός είναι
το Μνημείο Εκτελεσθέντων, όπου την 24η Μαΐου 1944 εκτελέστηκαν
και τάφηκαν ομαδικά 30 μάρτυρες.
Η δρομείς αρχικά θα κινηθούν μαζί
με τους δρομείς των 4,7 χλμ ΒΑ προς Κύμη επί της εθνικής οδού Λεπούρων - Κύμης και
κατηφορικά για 1,8 χλμ. Ύστερα η διαδρομή συνεχίζει ανηφορικά και μετά από 300
μέτρα (2,1 χλμ) εγκαταλείπει τους αθλητές της μικρής διαδρομής. Εδώ υπάρχει και
ο πρώτος σταθμός νερού. Η διαδρομή συνεχίζει ελαφρώς κατηφορικά επί του
κεντρικού δρόμου έως το 3,0 χλμ όπου συναντά το χαμηλότερο υψόμετρο της
διαδρομής (71 μ.) στην ιστορική Γέφυρα της Σκοτεινής.
Στη Γέφυρα της Σκοτεινής
η οποία ενώνει την Κύμη με τη Χαλκίδα μέσω των Κονιστρών, το βράδυ της 23ης
Μαΐου 1944 έλαβε χώρα η πρώτη πράξη της τραγωδίας. Ομάδα ένοπλων ανταρτών
προσπαθεί να ανατινάξει τη γέφυρα μη γνωρίζοντας πως αυτή φρουρείτε από
Γερμανούς. Εκτελεί τον πρώτο Γερμανό σκοπό που βρίσκει αιφνίδια μπροστά της και
αποχωρεί μέσα από καταιγισμό πυρών, αλώβητη αλλά χωρίς να πετύχει το σκοπό της.
Το πρωί οι Γερμανοί εξαγριωμένοι φορτώνουν το νεκρό φρουρό σε ένα γάιδαρο
και περνούν από το Κακολύρι προς την Κονίστρα βάζοντας φωτιά στο νερόμυλο του
χωριού.
Από τη Σκοτεινή και έπειτα οι
δρομείς συνεχίζουν επι του κεντρικού δρόμου ανηφορικά και στο 4,1 χλμ τον
εγκαταλείπουν στρίβοντας αριστερά και ακολουθώντας το δρόμο προς Πύργο. Η ίδια
κλήση και η άσφαλτος συνεχίζει για 1,3 χλμ ακόμα, μέχρι το κέντρο του χωριού Πύργος
(5,4 χλμ) όπου στο Κοινοτικό Γραφείο η διαδρομή στρίβει αριστερά και γίνεται
κατηφορική μπαίνοντας μέσα στα γραφικά, κυρίως τσιμεντένια, σοκάκια του χωριού.
Στο κέντρο του χωριού υπάρχει σταθμός νερού, WC και υγειονομικός σταθμός.
Ο Πύργος είναι
ένα γραφικό χωριό 200 περίπου κατοίκων χτισμένο σε υψόμετρο 200 περίπου μέτρων.
Χωριό που η νεότερη ιστορία του είναι συνδεδεμένη με τη λειτουργεία των
ορυχείων του Έντζ και ένα από τα χωριά που θρήνησε τρία θύματα την 24
Μαΐου του 1944.
Οι κάτοικοι θα υποδεχθούν τους
δρομείς με ενθουσιασμό και θα τους εμψυχώσουν καθώς 1,5 χιλιόμετρο μετά
ξεκινάει το δυσκολότερο αλλά ίσως το πιο όμορφο κομμάτι της διαδρομής. Στο 5,9
χλμ η διαδρομή στρίβει δεξιά επί του δρόμου του παλιού ορυχείου της ΚΙΣΕΛΙΚ και
για 800 μέτρα είναι επίπεδη χωμάτινη.
Στη συνέχεια ακολουθεί κατάβαση
200 μέτρων που περιλαμβάνει και σκαλιά μέσα στο μονοπάτι του Μύλου του Σαντά.
Μια μαγευτική τοποθεσία που
περιλαμβάνει καταρράκτες, δύο πέτρινα γεφύρια καλυμμένα με πυκνή βλάστηση και
φυσικά τον γκρεμισμένο πια παλιό νερόμυλο που λειτουργούσε εως το 1965.
Από εδώ, περίπου στο 7ο
χλμ, και για ένα ακόμα χιλιόμετρο η διαδρομή περιλαμβάνει μερικά μέτρα πέτρινου
και στη συνέχεια χωμάτινου μονοπατιού. Γίνεται αρκετά ανηφορική και λίγο
ολισθηρή αν έχει προηγηθεί βροχή. Στο μονοπάτι του Μύλου υπάρχει έντονη σήμανση
της διαδρομής, υγειονομικός σταθμός που στελεχώνεται από εκπαιδευμένους
διασώστες καθώς και πλήθος εθελοντών οι οποίοι καθοδηγούν και υποστηρίζουν τους
αθλητές.
Συναντώντας τα πρώτα σπίτια των
Ανδρονιάνων η διαδρομή γίνεται ξανά ασφάλτινη και η ανηφόρα ηπιότερη. Στο
κέντρο του χωριού, ακριβώς στο 8ο χλμ, οι δρομείς θα συναντήσουν τη
θερμή υποδοχή των κατοίκων του με χειροκροτήματα και μουσικές. Βρίσκονται στο υψηλότερο
σημείο της διαδρομής τους, στα 262μ. Εδώ υπάρχει σταθμός νερού, WC και
υγειονομικός σταθμός.
Οι Ανδρονιάνοι
είναι ένα χωρίο περίπου 340 κατοίκων, με πολλά μεγάλα πετρόχτιστα σπίτια. Είναι
η πατρίδα του μεγάλου λαϊκού βιολιστή Γιώργου Κόρρου και του ζωγράφου Γιώργου
Βαρλάμου. Οι Ανδρονιάνοι είχαν και αυτοί ένα θύμα την ημέρα του
Κακολυριάνικου Ολοκαυτώματος όπως επίσης και δολοφονημένους Έλληνες
αντιστασιακούς.
Βγαίνοντας από το χωριό, στο 8,2
χλμ της διαδρομής, οι δρομείς θα ακολουθήσουν το χωμάτινο μονοπάτι που ξεκινά
από την «Πλατεία Γιαννούλη» και συνεχίζει με τον παλιό αγροτικό δρόμο προς τους
Ταξιάρχες.
Σε μια μαγευτική, χωμάτινη
διαδρομή μέσα στα πεύκα χωρίς σημαντικές ανηφόρες και κατηφόρες οι
δρομείς θα απολαύσουν στα αριστερά τους τη θέα μέχρι το Αιγαίο από τους
«Πρόποδες των Κοτυλαίων».
Κατά μήκος της χωμάτινης αυτής
διαδρομής οι δρομείς δεν θα μείνουν πουθενά μόνοι τους αφού θα υπάρχουν εθελοντές
που θα τους υποστηρίζουν και θα τους καθοδηγούν.
Στα 11,1 χλμ η διαδρομή γίνεται
ασφάλτινη μέχρι των τερματισμό. 500 περίπου μέτρα μετά οι δρομείς φτάνουν στο
κέντρο του Μαρτυρικού χωριού των Ταξιαρχών με σταθμό νερού, WC και υγειονομικό σταθμό και
ταυτίζεται ξανά με την διαδρομή των 4,8 χλμ.
Εδώ οι δρομείς θα πρέπει να
γνωρίζουν πως πίσω από τη ενθουσιώδη υποδοχή και το ζεστό χειροκρότημα των
κατοίκων υπάρχει η έντονη συγκινησιακή φόρτιση, καθώς ο αγώνας αυτός μας υπενθυμίζει
την τραγωδία της 24ης Μαΐου 1944, όπου ολόκληρο το χωριό λεηλατήθηκε
και κάηκε πάνω από το μισό των σπιτιών του. Οπού το ναζιστικό έγκλημα και ο
θρήνος των χαροκαμένων γιαγιάδων μας, άγγιξε τα όρια της παράνοιας!
Οι Ταξιάρχες ή αλλιώς
Κακολύρι όπως οι ντόπιοι θέλουν να αποκαλούν το χωριό τους, έχουν
πληθυσμό 250 κατοίκων και είναι κτισμένοι σε υψόμετρο 160 μέτρων περίπου.
Κάποτε ήταν το χωριό των «κοφινάδων» καθώς εδώ άνθησε η τέχνη της
καλαθοπλεχτικής. Το Κακολύρι ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση κατά την
περίοδο 1942-1944 με πλήθος Κακολύριανων να συμμετέχουν ενεργά στον ΕΛΑΣ ή να
υποστηρίζουν έμμεσα μέσω των οργανώσεων του ΕΑΜ.
Από το κέντρο του χωριού και για
1,5 χλμ η διαδρομή χωρίς σημαντικές ανηφόρες και κατηφόρες ακολουθεί τη
μαρτυρική πορεία των συλληφθέντων Κακολύριανων προς τον τόπο εκτέλεσης τους
όπου και ο τερματισμός των δύο διαδρομών. 500 μέτρα πριν τον τερματισμό
ανηφορίσουν και περνούν μέσα από τον μικρό οικισμό Γιάννηδες.
Οι Γιάννηδες είναι χωριό
άρρηκτα συνδεδεμένο με το Κακολυριάνικο Ολοκαύτωμα καθώς λόγω της αμφιθεατρικής θέσης του πάνω από τον
τόπο εκτέλεσης, οι κάτοικοι του ήταν οι αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας των
τριάντα συμπατριωτών μας από τους ναζί. Μετά την εκτέλεση οι Γερμανοί υπό την
απειλή των όπλων διέταξαν τους Γιαννηδιώτες να θάψουν ομαδικά τους
εκτελεσθέντες, όπως και έκαναν.
Στον τερματισμό, στους δρομείς θα
παρέχονται: νερό, μπάρα δημητριακών, χυμός και φρούτο.
Στο Δρόμο Θυσίας «Κακολύρι 1944»
οι δρομείς δεν τρέχουν μόνο για τον εαυτό τους. Η παρουσία τους στον αγώνα
είναι η αναγνώριση της θυσίας για την ελευθερία. Έτσι όλοι φέρουν πάνω από τον
αριθμό συμμετοχής τους το όνομα ενός εκ
τον τριάντα εκτελεσθέντων της 24ης Μαΐου 1944. Κάθε αθλητής έτσι,
κουβαλάει μαζί του ένα όνομα και μια ιστορία.
Φόρος ιστορικής μνήμης στα αγνά
θύματα αλλά και ύψιστη τιμή για τον κάθε αθλητή.
Οι δρομείς και οι παρευρισκόμενοι
μπορούν παράλληλα με την τελετή απονομών να επισκεφτούν το μοναδικό
Μαυσωλείο που φιλοξενεί τα κρανία και τα οστά των περισσότερων μαρτύρων.
Επίσης μπορεί να διαβάσει για την ιστορία του Ολοκαυτώματος και στη συνέχεια να
επιστρέψει στο χωριό για να απολαύσει μουσικά και χορευτικά δρώμενα που
διοργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ταξιαρχών με αφορμή την ιστορική επέτειο.
Μπορείτε να κατεβάσετε τις
διαδρομές σε μορφή gpx
για τα κινητά και τα smartwatches εδώ
Μπορείτε να δείτε τις
διαδρομές σε google map εδώ
.png)